سن پترزبورگ، یکی از مهم ترین شهر های روسیه فدرال می باشد که در مجاورت رود نوا و انتهای خلیج فنلاند در دریای بالتیک و ۶۳۳ کیلومتری شمال غربی مسکوواقع شده است. اسامی دیگر شهر سن پترزبورگ ، پتروگراد و لنین گراد است. اغلب فقط با نام پترزبورگ شناخته می شود و در زبان عامیانه، معروف به پیتر است. مساحت این شهر و حومه آن حدود ۶۰۵ کیلومتر مربع است. مساحت بخش فدرال شهر ۱۴۳۹ کیلومتر مربع است که کل شهر سن پترزبورگ را در بر دارد، و نیز دارای ۹ شهرستان ۱- کولپینو، ۲- کراسنوی سلو، ۳- کرونستاد، ۴- لومونوسف، ۵- پاولوفسک، ۶- پترکوف، ۷- پوشکین، ۸- سترورتسک، ۹- زلنوگورسک و ۲۱ بخش است.
سن پترزبورگ، روی زمین های پست سرد نیمه قطبی، در امتداد دهانه رودخانه نوا که به خلیج فنلاند می ریزد، واقع شده است و دارای جزایری بر روی دلتای رودخانه است.بزرگ ترین آنها عبارتند از جزیره واسیلی وسکی، پتروگرادسکی، دکابریستوف و کرستوفسکی. آخری، به اضافه جزایر یلاجین و کامنی عمدتا با پارک پوشیده شده اند. گردنه کارلین،در شمال شهر، استراحتگاه معروفی است. سن پترزبورگ، از سمت جنوب، از صخره ها و پرتگاه های بالتیک-لدوگا کلینت گذشته، و تقاطعی با جلگه ایژورا ایجاد می کند. ارتفاع شهر سن پترزبورگ از سطح دریا، در بالاترین نقطه به ارتفاع ۱۷۶ متر در تپه اورخووایا از ارتفاعات دودرهاف می رسد. در قسمتی از محدوده شهر، در غرب خیابان لیتنی، ارتفاع از سطح دریا از ۴ متر تجاوز نمی کند و این بخش تا کنون در اثر سیل و امواج صدمه های زیادی دیده است.
سیل ها در سن پترزبورگ ناشی از امواج بلند دریای بالتیک، که به علت شرایط آب و هوایی، بادها و کم عمقی خلیج نوا ایجاد می گردند، می باشند. چهار تا از مصیبت بارترین سیل ها و بالا آمدن سطح آب در سال های ۱۸۲۴، ۱۹۲۴، ۱۹۵۵ و ۱۹۷۵ مربوط به این شهر بوده است. از سال ۱۹۷۹ سد سن پترزبورگ به طول ۲۵ کیلومتر، برای کنترل سیل و امواج در حال ساخت است.
سن پترزبورگ، آب و هوای قاره ای شرجی دارد با تابستان هایی که به علت تاثیرات ناشی از بادهای موسمی دریای بالتیک کمی خنک است. به طور کلی منطقه، تابستان هایی کوتاه، گرم و شرجی و زمستان هایی سرد و طولانی دارد.
پایین ترین دما، منفی ۳۶ در سا ۱۸۸۳ و حداکثر ۳۷ درجه سانتی گراد در تابستان ۲۰۱۰ به ثبت رسیده است. سطح رودخانه نوا درون محدوده شهر معمولا در ماه های نوآمبر (آبان) و دسامبر (آذر) یخ می زند و تا ماه آوریل ( فروردین) یخ باقی می ماند. از دسامبر تا مارس (اسفند)، به مدت ۴ ماه زمین پوشیده از برف است که میانگین ارتفاع آن در ماه فوریه (بهمن) به ۲۴ سانتی متر می رسد. روزهای معتدل شهر سن پترزبورگ به طور متوسط ۱۳۵ روز است. شرایط جوی در سرتاسر سال کاملا متغیر می باشد.
متوسط بارندگی سالیانه، در طی سال نوسان می کند و در تابستان به حداکثر می رسد. به علت اقلیم سرد و تبخیر بسیار کم، رطوبت خاک همیشه تقریبا بالاست. میانگین رطوبت هوا در طی سال ۷۸ درصد می باشد، حال آنکه به طور متوسط ۱۶۵ روز در سال آسمان ابری است.
با قسمت دوم خاک و پوشش گیاهی روسیه در خدمتتون هستیم . اگر در تور روسیه ثبت نام کردید یا قصد سفر به روسیه را دارید بد نیست که این مطلب را به عنوان اطلاعات عمومی گوشه ذهن خود داشته باشید .
سرتا سر تایگا اغلب درختان کوچکند و فاصله میان آنها نسبتا زیاد است . نواحی وسیعی هم عاری از درخت اند ، خصوصا قسمت هایی که خاک آنها از رطوبت نا چیزی برخوردار است . این نواحی پوشیده از لجنزار ، باتلاق و بوته های گیاهی اند . مناطق تایگا غالبا خاکی غیر حاصلخیز و اسیدی دارد که یولتیسول یا پادزول نامیده میشوند .
بخش مرکزی فلات بزرگ اروپایی میان سن پترزبورگ و مرز اکران را اشغال نموده اند . قسمت های شمالی را درختان همیشه سبز کاج و قسمت های جنوبی را درختان پهن برگ در بر گرفته اند . گونه های درختان پهن برگ عمدتا بلوط ، راش ، افرا و ممرز هستند . جنگلی این چنین با گونه هایی تقریبا متفاوت ، در امتداد دره میانی رودخانه آمور و از جنوب به موازات دره رودخانه یوسوری مستولی شده است .
خاک این نواحی خاکستری قهوه ای است. این خاک حاصلخیزتر از نواحی تایگا است ، و میتوان آنرا با روشهای صحیح کشاورزی و کود دهی شدید ، بارور و حاصلخیز نمود .
به سمت جنوب ، جنگل های مخلوط به شکل منطقه ای محدود از جنگل های استپ تغییر کرده و کم کم مبدل به نواحی استپ واقعی میشوند . جنگل های استپ ، به طور طبیعی پوشیده از چمنزار هایی با بیشه هایی پراکنده از درختان است . البته امروزه بخش وسیعی از این جنگل ها ، از پوشش اولیه خود پاکسازی شده و برای کشاورزی آماده شده اند .
عرض این نواحی به طور متوسط حدودا ۱۵۰ کیلومتر است و از سمت شرق از میان اواسط دره ولگا و کوهستان اورال جنوبی ؛ تا بخش های جنوبی از فلات سیبریه غربی وسعت یافته اند . قسمت های دور افتاده از این نواحی را میتوان در آبگیرهای جنوبی ما بین کوه های سیبریه شرقی یافت .
پوشش گیاهی سرزمین های استپ واقعی ، شامل مخلوطی از علفزار به همراه تعداد محدودی درختان کوتاه قد در پناه دره ها است . جلگه استپ روسیه نیز ، امروزه همانند جنگل های استپ ، آماده کشاورزی هستند . این جلگه ها ، نواحی شمال غربی کوه های بزرگ قفقاز و زمین هایی برهنه که تا دره ولگای جنوبی امتداد یافته اند ، کوهستان اورال جنوبی و بخش هایی از سیبریه غربی را در بر گرفته اند .
جنگل های استپ و جلگه های استپ ، هر دو از خاک حاصلخیزی برخوردارند و با هم زمین های چرنوزم یا منطقه سیاه خاک را تشکیل میدهند که منطقه مرکزی و اصلی کشاورزی در روسیه محسوب میشود . خاک این منطقه سرشار از هوموس یا گیاه خاک است و به میزانی متعادل مواد کانی در آن یافت میشود که نسبت به جلگه های استپ دارای منابع غنی تری از رطوبت است و در نتیجه بهترین مناطق کشاورزی در روسیه به حساب می آیند . خاک های قهوه ای و بلوطی رنگ سرزمین های استپ جنوبی به اندازه مناطق استپ شمالی غنی از هوموس نیستند اما ذخایر مواد کانی آنها غنی تر بوده و لذا در صورت داشتن رطوبت کافی ؛ میتوانند حاصلخیز شوند .
درود فراوان خدمت علاقه مندان سفر به روسیه و تمام افرادی که در تور روسیه ما ثبت نام کردند و کم کم آماده سفر به این کشور میشوند.
امروز با توضیحاتی پیرامون خاک و پوشش گیاهی کشور روسیه در خدمتتون هستیم .
بخش زیادی از خاک روسیه در طول ۹ ماه از سال پوشیده از برف است. اما تنوع اقلیمی باعث وجود انواع تنوع خاک در این کشور شده است . بخش های شمالی روسیه خاک رس و حاصل خیز کمی دارد که باقی مانده یخبندان های سخت اواخر دوران سوم زمین شناسی است.
در غرب روسیه ، جنگل های وسیع کاج واقع شده است . در جنوب از کوه های اورال تا رود ولگا ، دشت وسیعی وجود دارد و نواحی اطراف رود ولگا ، حاصلخیز ترین خاکروسیه را به خود اختصاص داده است. بیشتر سرزمین روسیه ، پست و بدون حفاظ طبیعی است . رشته کوه اورال قسمت اروپایی و آسیایی را مجزا کرده است و در غرب دریای خزر هم رشته کوه های قفقاز قرار دارد .
وسعت نواحی پوشیده از خاک و گیاهان طبیعی هر کشور ، رابطه نزدیکی با شرایط آب و هوایی آن دارد . در شمالی ترین مناطق ، تابستان ها بسیار کوتاه هستند ، به طوری که در مناطق توندرا بجای درخت ، گلسنگ و خزه و درختچه می روید . پوسته منجمد زمین یا لایه ای از خاک که دائما یخ زده است ، در سر تا سر این سرزمین های قطبی یافت میشوند. زمین تا اعماق منجمد است و حتی در تابستان نیز لایه ای در سطح زمین گرم شده و یخ های آن ذوب میشوند .
یک ناحیه بیابانی قطبی بر روی چند جزیره در قطب شمال قرار گرفته که تا نواحی توندرا امتداد یافته است .
جنگل های روسیه ، اکثر در منطقه سیبریه واقع شده است که بیش از دو پنجم از این سرزمین را فرا گرفته اند و تقریبا یک چهارم از کل جنگل های دنیا را تشکیل می دهند .
نواحی جنگلی دارای دو منطقه مجزا هستند :
۱- جنگل های وسیع و عمده درختان کاج که تایگا نامیده میشوند و در شمال قرار دارند ؛
۲- مناطق کوچکتری از انواع درختان و گیاهان متفاوت که در جنوب قرار گرفته اند .
مناطق یاگا وسیع ترین جنگل های کاج را در بر میگیرند که تامین کننده حدودا یک سوم از الوار های نرم چوب در جهانند.
در دور ترین نواحی شمال غربی اروپا ، جنگل های تایگا کاملا پوشیده از گونه های متنوع درختان سوزنی برگ هستند ، البته تعداد قابل توجهی از درخنان صنوبر ، غان و سایر درختان نیز به چشم میخورند .
از دامنه های غربی کوهستان اورال به سمت شرق ، درختان کاج همچنان یافت میشوند اما به تدریج جای خود را به درختان صنوبر میدهند . در برخی مناطق بخش هایی هستند که منحصرا از درختان غان پوشیده شده اند .
جنگل های تایگا در فلات سیبریه غربی در اصل متشکل از گونه های مختلف درختان کاج است اما در حواشی جنوبی این جنگل ها ، عمدتا درختان صنوبر غالب هستند .
در اکثر نقاط فلات سیبریه مرکزی و رشته کوه های سیبریه غربی زمین ها عمدتا پوشیده از درختان کاج اروپایی که برگ آنها در زمستان میریزد هستند .
بد نیست که قبل از ثبت نام در تور روسیه و سفر به روسیه کمی در مورد طبیعت این کشور اطلاعات داشته باشیم.
در شرق سیبری ، دو خلیج شانتارسکیه و خلیج چلیخو واقع شده است. شبه جزیره کامچاتکا در شرق این خلیج واقع است . در شمال شرقی سیبری ، خلیج انادیر واقع است و در شمال این خلیج ، شبه جزیره چوکوتسکی واقع شده است که در انتهای این شبه جزیره تنگه برینگ به عرض تقریبی ۸۵ کیلومتر قرار دارد .
تنگه برینگ حد فاصل قاره آسیا و آمریکاست . در زمان یخ زدن آب این تنگه ، امکان مسافرت زمینی از روسیه به آمریکا فراهم میشود .
خلیج خاتانگ در شمال سیبری واقع شده است . دو شبه جزیره مهم و معروف گیدانسکی و یامال در جنوب دریای کارا واقع شده اند .
همچنین شبه جزیره کولا یا پولستروکولسکی در شمال دریای سفید و قسمت اروپایی روسیه واقع شده است.
بیشتر قسمت آسیایی روسیه را منطقه پهناور سیبری به خود اختصاص داده است. جلگه غربی سیبری در شرق کوه های اورال واقع شده است که از شرق به رود ینی سی ، از جنوب به مرزهای قزاقستان و از شمال به سواحل روسیه در اقیانوس منجمد شمالی محدود میباشد .
بخش اروپایی روسیه عمدتا جلگه ای و هموار و نقاط مرتفع این جلگه ها محدود به ارتفاعات اورال و کوه های تیمان است . در شرق جلگه سیبری ، فلات سیبری مرکزی قرار دارد که از شمال به کوه های پیوتوران و از جنوب به سایان شرقی و کوه های بایکال و از شرق به سرزمین های پست یاکوت محدود میشود .
بخش زیادی از خاک روسیه در طول ۹ ماه از سال پوشیده از برف است . اما تنوع اقلیمی باعث وجود انواع متنوع خاک در این کشور شده است .
بخش های شمالی روسیه خاک رس و حاصل خیزی کمی دارد که باقی مانده یخ بندان های سخت اواخر دوران زمین شناسی است . در غرب روسیه ، جنگل های وسیع کاج واقع شده است. در جنوب از کوه های اورال تا رود ولگا ، دشت های وسیعی وجود دارد و نواحی اطراف رود ولگا ، حاصلخیز ترین خاک روسیه را به خود اختصاص داده است .
بیشتر سرزمین روسیه ، پست و بدون حفاظ طبیعی است. رشته کوه اورال قسمت اروپایی و آسیایی را مجزا کرده است و در غرب دریای خزر هم رشته کوهه ای قفقاز قرار دارد .
مسکو، پایتخت و پر جمعیت ترین شهر روسیه می باشد. این شهر همچنین به عنوان بزرگ ترین کلان شهر در اروپا محسوب می گردد و در رده بندی، جزو بزرگ ترین مناطق شهرنشین دنیا قرار دارد. مسکو در غرب روسیه و بر روی محل اتصال سه فلات زمین شناسی و در حاشیه رودخانه موسکوا که با طول بیش از ۵۰۰ کیلومتر از میان جلگه اروپای شرقی در روسیه مرکزی عبور می کند واقع شده است.
۴۹ پل بر روی این رود و شعبات فرعی آن در محدوده شهر قرار دارد. ارتفاع مسکو در مرکز نمایشگاه های کل روسیه V V C، جایی که ایسگاه هواشناسی در آن واقع شده، ۱۵۶ متر از سطح دریای آزاد می باشد. مرتفع ترین نقطه شهر در کوهستان تپلوستاسکایا Teplostanskaya با ارتفاع ۲۵۵ متر می باشد. عرض مسکو از غرب به شرق حدود ۴۰ کیلومتر و طول آن از شمال به جنوب حدود ۵۰ کیلومتر است.
مسکو پایتخت روسیه دارای آب و هوای مرطوب قاره ای، همراه با تابستان هایی معتدل و تا قسمتی شرجی و زمستان هایی سرد و طولانی می باشد.بیشترین دمای هوای ثبت شده تا کنون ۳۶٫۸ درجه سانتی گراد در ماه آگوست سال ۱۹۲۰ و پایین ترین دما، منفی ۴۲ درجه سانتی گراد در ماه ژانویه سال ۱۹۴۰ بوده است.
مسکو به علت تغییرات شدید آب و هوایی میا ماه های زمستان و تابستان و نیز نوسانات سطح بارندگی در تابستان،ناحیه ای با اقلیم قاره ای شناخته شده است.هوایمسکو پایتخت روسیه در تابستان ۲۰۱۰ به طور بی سابقه ای گرم و خشک شد. در نتیجه آتش سوزی وسیعی در جنگل های اطراف شهر رخ داد.
جمعیت مسکو در سال ۲۰۱۰ ، ۱۱،۵۱۴،۳۰۰ نفر بود. مسکو قرن ها بزرگ ترین شهر روسیه و یا جماهیر شوروی است و اگر چه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی منجر به کاهش جمعیت در مناطق سیبری و برخی شهرهای روسیه شد اما رشد و برتری مسکو بر سن پترزبورگ و الباقی مناطق این کشور بیشتر مسلم شد.مسکو از لحاظ نژادی شهری بسیار یکدست است و طبق سرشماری سال ۲۰۰۲ تاکنون حدود ۸۷ درصد جمعیت آن از نژاد روس می باشند.
تعداد قابل توجه مهاجران داخلی حاکی از آن است که جمعیت مسکو هنوز رو به افزایش می باشند، در حالی که از جمعیت سایر شهرهای روسیه کاسته می شود. مهاجران جذب شرایط اقتصادی مناسب مسکو می شوند که تفاوت چشم گیری با وضعیت اقتصادی در سایر شهرهای روسیه دارد. جهت قانونمند کردن رشد جمعیت در مسکو، سیستم گذرنامه داخلی ایجاد شده است که افراد غیر مقیم نمی توانند بدون داشتن آن، بیش از ۹۰ روز در پایتخت بمانند.
۲۲۲ موسسه آموزش عالی از جمله ۶۰ دانشگاه دولتی در مسکو فعالیت می کنند. برخی دانشگاه های قدیمی و مهم مسکو عبارتند از :
در سال ۱۷۵۵ تاسیس شده و حدود ۴۷ هزار دانشجو دارد. ساختمان اصلی این دانشگاه، در وروبایوی گوری Vorobyovy Gory به معنی تپه گنجشکان واقع شده و ۲۴۰ متر ارتفاع دارد و هنکامی که ساخته شد، بلندترین ساختمان اروپا به شمار می رفت. این دانشگاه در جهان حدودا در رتبه هفتادم قرار دارد. کتابخانه لومونسوف، بیش از نه میلیون کتاب دارد و یکی از بزرگترین کتابخانه ها در سرار روسیه محسوب می شود.
این دانشگاه در سال ۱۸۳۰ تاسیس شده است همچنین این دانشگاه دارای ۱۸ هزار دانشجوی دکترا در رشته های علمی، مهندسی با گرایش های متنوع فنی می باشد .
در سال ۱۸۶۶ تاسیس شده که از برجسته ترین مدرسه های موسیقی در روسیه می باشد و اشخاصی چون سرجی راچمنینوف از آن فارغ التحصیل شده اند.