نووسیبریسک روسیه قطب صنعتی وسیعی است که بیش از دویست کارخانه و تاسیسات صنعتی دارد و تولیدات آنها تقریبا دو سوم از محصولات منطقه نووسیبریسک روسیه را در بر می گیرد. از جمله برجسته ترین آنها عبارتند از: تولید برق، صنایع گاز، استخراج و ذوب فلزات، فلز کاری، مهندسی مکانیک؛ که روی هم رفته ۹۴ درصد از نیاز محصولات صنعتی سهر را تامین می کند.
طبق گزارس آر.بی.سی (RBC اداره دارایی روسیه ) در سال ۲۰۰۸ نووسیبریسک روسیه در فهرست پر جاذبه ترین شهر های روسیه برای تجارت، مقام سوم را به دست آورد. اداره مرکزی برخی از شرکت ها و موسسات بزرگ روسی در این شهر واقع شده است. از جمله:
بنگاه آر.ای.تی.ام RATM: این شرکت در سال ۱۹۹۲ در زمینه رشته مهندسی، ابزار فیبر نوری و صنعت سیمان راه اندازی شد، بانک بلون ( Belon )، شرکت مواد غذایی ساحل سیبریه ای ( The Siberian Coast)، شرکت فن آوری اطلاعات ان.ای.تی.ای (NETA) و غیره
مجموعه ای از مجتمع های تجاری مدرن که در نووسیبریسک روسیه قرار دارند عبارتند از:
گرینویچ Grinvich، بازار روس اروپا Rus Euro Plaza، کرونوس Kronos، بازار طلایی Golden Plaza، کبری Cobra، نووگراد Novograd، تکنوکام Thechnocom.
خدمات هوایی در این شهر توسط فرودگاه تولاچوف Tolmachevo Airport واقع در شهرستان اوب Ob، در ۱۶ کیلومتری از مرکز نووسیبریسک روسیه ارائه می شود که پرواز های منظمی به اروپا، آسیا و نیز سایر شهرهای روسیه دارد. یک فرودگاه اضطراری به نام نووسیبریسک یلتسوفکا Yeltsovka Airport و باندی کوچکتر برای نیرو هوایی در فرودگاه نووسیبریسک سورنی Serverny Airport نیز وجود دارد.
فرودگاه یلتسوفکا واقع در ۸ کیلومتری از شمال نووسیبریسک واقع شده است که دارای کارخانه طراحی و ساخت هواپیماهای چند منظوره و چهار موتوره ایلوشین Ilyushin I1-76 traffic است و کارخانه ساخت و تعمیر هواپیماهای بسیار بزرگ آنتونوف Antonov و تسهیلات آزمایشگاهی دولتی می باشد.
مترو نووسیبریسک روسیه در سال ۱۹۸۶ آغاز به فعالیت نمود و اولین شهر سیبریه می باشد که در آن سیستم مترو تاسیس شده است، که دو خط قرمز و سبز، ۱۱ ایستگاه و یک پل اختصاصی برای عبور مترو از روی رودخانه اوب، به طول ۲,۱۴۵ متر دارد. سیستم مترو نوویسبریسک، سومین سیستم مترو در روسیه است و قابلیت انتقال ۲۵۰ هزار مسافر را در روز دارد. می توان گفت که متروی نووسیبریسک ارزان ترین و آسان ترین راه عبور و مرور درون شهری می باشد.
با سلام
با توجه به در خواست عزیزانی که در تابستان ۹۴ توسط مجموعه تراول راشا به کشور روسیه سفر کرده اند در این قسمت به معرفی و بررسی سالن های نمایش و اپرای شهر سن پترزبورگ می پردازیم. امیدواریم این اطلاعات، کمک کوچکی به دوستان و عزیزانی که در تور روسیه ثبت نام کرده اند و یا هموطنان عزیزی که قصد سفر به روسیه را دارند کند.
یک سالن تئاتر تاریخی اپرا و باله است که در سال ۱۸۶۰ راه اندازی شد و در قرن نوزدهم به یکی از سالن های برجسته تئاتر روسی تبدیل شد که شاهکارهایی از چایکوفسکی، موسورگسکی، و ریمسکی کورساکف در آن به اجرا در آمده اند. تئاتر به افتخار ملکه ماریا الکساندرونا ، همسر تزار دوم، مارینسکی نامیده شد. مجسمه نیم تنه ملکه در سالن ورودی اصلی قرار دارد. نام این تئاتر در طول تاریخ روسیه تغییراتی کرده است که منعکس کننده فضای سیاسی آن زمان روسیه است.
در سال ۱۸۳۳ در کشور روسیه پایه گذاری شد و این تئاتر یکی از قدیمی ترین تئاترهای روسیه است. این تئاتر توسط معماری به نام بریولوف ساخته شده و سومین سالن تئاتر شهر سن پترزبورگ است. در طی تاریخ، هنرمندان زیادی از اقصی نقاط دنیا برای اجرای برنامه های خود به این سالن آمده اند.
سالن تئاتر خصوصی با سکوی کوچک و ظرفیت پذیرش تنها یکصد و پنجاه الی دویست تماشاگر است که مجری نمایش های آماده با بهایی ارزان تر از سالن های اصلی است.
مدرسه موسیقی که در سال ۱۸۶۲ توسط آنتون روبنشتاین پیانیست و آهنگساز روسی تاسیس شد. ساختمان کنونی آن در دهه ۱۸۹۰ در جای قبلی تئاتر بولشوی ساخته شد. در سال ۲۰۰۴ این مدرسه هزار و چهارصد دانشجو داشت. آهنگ سازان معرفی از این مدرسه فارغ التحصیل شده اند. جوان ترین نوازنده که تا کنون کنسرواتور پذیرفته ویولونیست پنج ساله کلارا راکمور ( ۱۹۱۱-۱۹۹۸) بود که بعدها تبدیل به یکی از نوازندگان طراز اول جهان در نواختن ترمین (Theremin) نوعی ساز منحصر بفرد روسی که بدون لمس شدن نواخته می شود شد.
درود فراوان به همه علاقه مندان سفر به روسیه .
به درخواست اعضای تور روسیه در سال ۹۳ در مورد جمعیت و پرچم این کشور توضیحاتی به استحضار شما عزیزان میرسانیم.
جمعیت روسیه در سال ۲۰۱۰ در حدود ۱۴۲ میلیون نفر بوده که در رده نهم دنیا قرار میگیرد. جمعیت روسیه دو ویژگی مهم دارد :
طبق آمار سال ۲۰۱۰ ، تراکم جمعیت روسیه ۸/۳ نفر در هر کیلومتر مربع بوده است که از این لحاظ در رده دویست و هفدهم دنیا قرار میگیرد . از کل جمعیت این کشور ، ۹۹/۴ درصد با سوادند که از این نظر روسیه در رده ششم دنیا قرار میگیرد .
پرچم روسیه یا پرچم رسمی دولت های فدرال روسیه یک پرچم مستطیل شکل سه رنگ با سه زمینه افقی مساوی است ، سفید در بالا ، آبی در وسط و قرمز در پایین. این پرچم ابتدا به عنوان نشانی برای بازرگانان و کشتی های جنگی به کار می رفت و در سال ۱۸۹۶ رسمی شد و دولت های موقت روسیه همچنان به استفاده از آن ادامه می دادند و حتی پس از واژگونی تاج و تخت تزار در جریان انقلاب فوریه تا انقلاب اکتبر ، باز هم این پرچم جایگزینی نیافت . از زمان بولشویک ها به بعد ، پرچم کاملا قرمز از سنبل کمونیستی ، بر آن پرچم سه رنگ ارجحیت یافت . در سال ۱۹۹۱ و پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی ، در دولت جدید روسیه فدرال ، مجددا پرچم سه رنگ به رسمیت شناخنه شد . در سال ۱۹۹۳ پرچم قدیمی دستخوش تغییرانی جزئی شد و از سال ۲۰۰۰ رسمی شده است .
در پرچم روسیه از سه رنگ پان – اسلاویک که منظور سه رنگ قرمز ، سفید و آبی است ، استفاده شده است . با وجود اینکه نظریه های متفاوتی در مورد ریشه و علت انتخاب رنگ ها وجود دارد در حال حاضر هیچکدام کاملا پذیرفته نیستند . درقوانین روسی هیچ گونه معنای رسمی برای این رنگ ها تعیین نشده است .
نقل قول است که سه رنگ این پرچم اقتباس از نشان خانوادگی قلمروی دوک های روسی است که مجسم کننده سنت جورج با زهی سفید است ، در حالی که سوار بر اسبی سفید بوده ، شنلی آبی برتن دارد و سپری آبی رنگ با زمینه قرمز به دست گرفته است. به روایت دیگر ، این سه رنگ مظهری از ردای بلند مریم مقدس – حامیروسیه است .
با این حال تفسیری دیگر نیز بر مفهوم این رنگ ها وجود دارد که بر اساس آن ، ترتیب قرار گرفتن رنگ ها نمایانگر سیستم اجتماعی روسیه در زمان تزار است :
سفید نمایانگر خدا ، آبی بیانگر تزار و قرمز رعیت است . تفسیر رایج دیگر در مورد رابطه رنگ ها با بخش های اصلی امپراطوری روسیه این است که : سفید نمایانگر بلاروس ، آبی نمایانگر اُکراین یا روسیه کوچک یا مالوروژیا و قرمز نمایانگر روسیه کبیر میباشد .
بنا به تعبیری متفاوت ، سفید به معنی آینده و روشن ، آبی به معنی حال مبهم و قرمز به معنی گذشته ای خونین است .
سنبل کشور روسیه ، عقاب دو سر بیزانسی است که با سنت جورج مسکو و نشان خانوادگی اش ترکیب شده است و این سنبل ها مربوط به دوران دوک نشینی شهر مسکو است . پرچم روسیه در اواخر دوره تزار های روسیه ظهور یافت و در بسیاری از مناطق امپراطوری وسیع روسیه استفاده می شد .
شعار امپراطوری روسیه و شعار شوروی سابق اکنون با یکدیگر متفش شده اند و تا کنون رسما جایگزین تازه ای برای آنها نعرفی نشده است .
علامت داس و چکش و نشان های دولتی شوروی سابق ، همچنان به صورتی فراگیر در بیشتر شهر های روسیه به عنوان بخشی از تزئینات معماری مشاهده میشوند .
سن پترزبورگ یکی از زیبا ترین شهرهای روسیه همواره در زمینه علوم و تعلیم و تربیت در روسیه پیشرو بوده است. بزرگ ترین موسسات آموزش عالی در سن پترزبورگ شامل: دانشگاه دولتی سن پترزبورگ ، دانشگاه پلی تکنیک سن پترزبورگ و دانشگاه هرزن می باشد. همچنین شعبه مرکزی دانشکده علوم روسیه به نام کانست کامرا در سن پترزبورگ است.
سن پترزبورگ، یک گذرگاه اصلی تجاری، مرکز مالی، صنعتی و تجارت تخصصی نفت و گاز در روسیه است. کشتی سازی، برق و الکترونیک، کامپیوتر و نرم افزار، ماشین سازی، تولید ماشین آلات سنگین و وسائل حمل و نقل شامل تانک و تجهیزات نظامی، استخراج و ذوب انواع فلزات، صنایع و لوازم دارو سازی و مواد شیمیایی، چاپ و نشر، صنایع غذایی، صنایع پوشاک و نساجی از صنایع مهم شهر می باشند. شهر سن پترزبورگ در در صنعت خودرو سازی روسیه مطرح و پیشگام بوده و دو کارخانه لنسر و روسو-بالتیک در اوایل قرن بیستم در این شهر فعالیت داشته اند.
ساخت تجهیزات تولید برق از صنایع این شهر است. به طوری که طبق برخی گزارشات، ده درصد از توربین های تولید برق جهان در مجتمع LMZ ساخته می شوند.
اصلی ترین کارخانجات محلی سن پترزبورگ عبارتند از:
کشتی سازی نیروی دریایی
کشتی سازی دریای بالتیک
لومو – سازنده لوازم چشم پزشکی
کارخانه کیروف: کارخانه خودرو سازی که از دهه ۱۸۰۰ کار خود را با تولید و ساخت گلوله شروع نموده است؛
کارخانه ساخت لوازم الکتریکی الکتروسیلا ELektrosila.
و نیز از میان سایر شرکتهای بین المللی و روسی، این سه شرکت ذیل در سن پترزبورگ به ثبت رسیده است:
۱- شرکت حمل و نقل دریایی سوفکومفلات که از سال ۱۹۹۵ شروع به کار کرده است.
۲- شرکت سوخت پترزبورگ.
۳-شرکت پتروشیمی سیبور.
سن پترزبورگ سه بندر باری بزرگ دارد: بندر بولشوآ، بندر کرونستاد و بندر لومونوسوف. کشتی های تفریحی و بین المللی کروز، در بندر مسافری وکزال مورسکوی در جنوب غربی جزیره وکزال مورسکوی فعالیت می کنند. در سال ۲۰۰۸، دو تا از نخستین لنگرگاه ها در بندر مسافری جدید در غرب جزیره ساخته شدند. این بندر جدید، مرکز دریایی شهر محسوب وی شود و پروژه رو به پیشرفتی است که تا سال ۲۰۱۰، هفت لنگرگاه در دست ساخت داشت.
در دو سوی رودخانه نوا ، سیستم بندرهای رودخانه ای، به شبکه بندرهای دریایی متصل شده است. این به هم بستگی موجب شده تا سن پترزبورگ رابط عمده میان دریایی بالتیک و الباقی روسیه از طریق مسیر آبی ولگا-بالتیک باشد.
در سال ۱۷۲۴ ضرابخانه سن پترزبورگ به نام مونتنی دیور، تاسیس شد که از بزرگ ترین ضرابخانه های دنیاست و در آن سکه ها، مدال ها و نشان های روسی ضرب می شوند. یک کارخانه بزرگ قالب سازی به نام مانیومنت اسکالپچر نیز در این شهر وجود دارد که سازنده بناها و تندیس های یاد بود می باشد. در این کارخانه مجسمه و نمادهای ساخته می شوند که امروزه زینت بخش پارک ها و بسیاری دیگر از مکان های سن پترزبورگ است.
در سال ۲۰۰۷، شرکت خودرو سازی تویوتا یا پنج میلیارد دلار سرمایه، در منطقه شوشاری، در حومه شهر سن پترزبورگ ، کارخانه ای احداث نمود. شرکت های بزرگ جنرال موتور، هیوندا و نیسان نیز به منظور احداث کارخانه اتومبیل سازی در سن پترزبورگ ، قرار دادهای با دولت روسیه امضا کرده اند. در طی دهه اخیر، صنایع خودرو سازی و ساخت لوازم خودرو، پیشرفت شایانی در این شهر کرده است. عمران و شهر سازی دومین صنعت بزرگ روسیه می باشد که در سن پترزبورگ نیز فعال است و شامل جاده سازی، ساخت مسکن و مراکز تجاری می باشد.