با قسمت دوم خاک و پوشش گیاهی روسیه در خدمتتون هستیم . اگر در تور روسیه ثبت نام کردید یا قصد سفر به روسیه را دارید بد نیست که این مطلب را به عنوان اطلاعات عمومی گوشه ذهن خود داشته باشید .
سرتا سر تایگا اغلب درختان کوچکند و فاصله میان آنها نسبتا زیاد است . نواحی وسیعی هم عاری از درخت اند ، خصوصا قسمت هایی که خاک آنها از رطوبت نا چیزی برخوردار است . این نواحی پوشیده از لجنزار ، باتلاق و بوته های گیاهی اند . مناطق تایگا غالبا خاکی غیر حاصلخیز و اسیدی دارد که یولتیسول یا پادزول نامیده میشوند .
بخش مرکزی فلات بزرگ اروپایی میان سن پترزبورگ و مرز اکران را اشغال نموده اند . قسمت های شمالی را درختان همیشه سبز کاج و قسمت های جنوبی را درختان پهن برگ در بر گرفته اند . گونه های درختان پهن برگ عمدتا بلوط ، راش ، افرا و ممرز هستند . جنگلی این چنین با گونه هایی تقریبا متفاوت ، در امتداد دره میانی رودخانه آمور و از جنوب به موازات دره رودخانه یوسوری مستولی شده است .
خاک این نواحی خاکستری قهوه ای است. این خاک حاصلخیزتر از نواحی تایگا است ، و میتوان آنرا با روشهای صحیح کشاورزی و کود دهی شدید ، بارور و حاصلخیز نمود .
به سمت جنوب ، جنگل های مخلوط به شکل منطقه ای محدود از جنگل های استپ تغییر کرده و کم کم مبدل به نواحی استپ واقعی میشوند . جنگل های استپ ، به طور طبیعی پوشیده از چمنزار هایی با بیشه هایی پراکنده از درختان است . البته امروزه بخش وسیعی از این جنگل ها ، از پوشش اولیه خود پاکسازی شده و برای کشاورزی آماده شده اند .
عرض این نواحی به طور متوسط حدودا ۱۵۰ کیلومتر است و از سمت شرق از میان اواسط دره ولگا و کوهستان اورال جنوبی ؛ تا بخش های جنوبی از فلات سیبریه غربی وسعت یافته اند . قسمت های دور افتاده از این نواحی را میتوان در آبگیرهای جنوبی ما بین کوه های سیبریه شرقی یافت .
پوشش گیاهی سرزمین های استپ واقعی ، شامل مخلوطی از علفزار به همراه تعداد محدودی درختان کوتاه قد در پناه دره ها است . جلگه استپ روسیه نیز ، امروزه همانند جنگل های استپ ، آماده کشاورزی هستند . این جلگه ها ، نواحی شمال غربی کوه های بزرگ قفقاز و زمین هایی برهنه که تا دره ولگای جنوبی امتداد یافته اند ، کوهستان اورال جنوبی و بخش هایی از سیبریه غربی را در بر گرفته اند .
جنگل های استپ و جلگه های استپ ، هر دو از خاک حاصلخیزی برخوردارند و با هم زمین های چرنوزم یا منطقه سیاه خاک را تشکیل میدهند که منطقه مرکزی و اصلی کشاورزی در روسیه محسوب میشود . خاک این منطقه سرشار از هوموس یا گیاه خاک است و به میزانی متعادل مواد کانی در آن یافت میشود که نسبت به جلگه های استپ دارای منابع غنی تری از رطوبت است و در نتیجه بهترین مناطق کشاورزی در روسیه به حساب می آیند . خاک های قهوه ای و بلوطی رنگ سرزمین های استپ جنوبی به اندازه مناطق استپ شمالی غنی از هوموس نیستند اما ذخایر مواد کانی آنها غنی تر بوده و لذا در صورت داشتن رطوبت کافی ؛ میتوانند حاصلخیز شوند .