هنر و سنت روسیه – قسمت ششم – تور روسیه
تور روسیه
هنر و سنت روسیه – قسمت ششم – تور روسیه
در قسمت پنجم هنر و سنت روسیه به بررسی سینمای روسیه ، سرگی دیاگیلف و … پرداختیم در این قسمت و در ادامه قسمت پیشن به نثر شگرفروسی و دایتایوفسکی و … برای علاقمندان به تور روسیه ، سفر به روسیه و علاقمندان به تاریخ روسیه می پردازیم
تور روسیه
نثر شگرف روسی
تراژدی مرگ پوشکین در یک دوئل ، حرفه ی نویسنده ی جوان دیگری با نام میخاییل لرمونتوف ( ۱۸۴۱ – ۱۸۱۴ – تور روسیه ) را باخطر مواجه ساخت. پس از آن که وی از سرنوشت پوشکین آگاهی یافت شعری با نام مرگ شاعر Dead of a Poet – ۱۸۳۷ سرود و نیروهای فاسد درباره روسیه را که در مرگپوشکین نقش داشتند ، تقبیح کرد. این شعر موجب شد تا لرمونتوف یک سال را در تبعید در قزاقستان به سر برد. جزئیات این تبعید به دقت ، در رمان قهرمان عصر ما ( ۱۸۴۰ – تور روسیه ) بیان شده است . این رمان شامل پنج داستان است که همگی بر داستان عشق قهرمان آن ، پچورین ، تمرکز یافته اند. هنگامی که از زوایای مختلف به زندگی پچورین نگریسته می شود ، داستان ها فاقد توالی زمانی هستند. ساختار پیچیده و تمرکز بر روان شناسی شخصیت اصلی موجب شد تا نویسندگان مطرح دیگر از این روند پیروی کنند. تور روسیه
نویسنده ی برجسته پس از لرمونتوف نیکلای گوگول ( ۱۸۵۲ – ۱۸۰۹ | تور روسیه ) بود . وی دوست پوشکین و اهل اوکراین بود و در سن پترزبورگ به عنوان کارمند دولت و معلم مشغول به کار بود. گوگول زندگی روزمره را به عنوان موضوع آثار خود برگزیده بود. او با عناصر خیال انگیز استثنایی و غنایی سبکی آثار خود را آکنده می ساخت. رمان او ارواح مرده ( ۱۸۴۲ – تور روسیه ) به عنوان یکی از بزرگ ترین رمان های روسیه شناخته می شود و مجموعه داستان های کوتاه او شامل داستان شنل هنوز نیز به عنوان الگوی این ژانر مطرح است.
تور روسیه – میدان الکساندر پوشکین
دایتایوفسکی ، تولستوی و چخوف
تور روسیه
در دهه ۱۸۲۰ دو تن از بر جسته ترین نویسندگان روسیه فئودور داستایوفسکی ( ۱۸۸۱ – ۱۸۲۱ . تور روسیه ) و لئو تولستوی ( ۱۹۱۰ – ۱۸۲۸ / تور روسیه ) متولد شدند . این دو نویسنده ی بزرگ با یکدیگر رمان روسی را به اوج خود رساندند. پیچیدگی زندگی شخصی این دو نویسنده با زندگی شخصیت هایی که می آفریدند رقابت می کرد. تولستوی اشراف زاده و وارث چهار هزار جریب زمین بود و هیچ گاه درباره ی مسائل مالی نگران نبود. او به مشهور ترین نویسنده ی عصر خود در روسیه تبدیل شد ، و حق امتیاز فراوانی از رمان حماسی و ماندگار خود ، جنگ و صلح ( ۱۸۶۹ – تور روسیه ) و داستان عاشقانه ی تراژیک آنا کارنینا ( ۱۸۷۶ – تور روسیه ) کسب کرد. اما در مقابل داستایفسکی از خانواده ای متوسط بود و اتز موقعی که خودش را شناخت با بدهکاران دست به یقه بود .
تولستوی جوانی خود را در دانشگاه ، خدمت نظام وظیفه و سپس سفر به اروپا گذراند. داستایفسکی به گروه سوسیالیست ها پیوست و به عنوان مجازات به سیبری فرستاده شد. جالب توجه است که هر دو نفر به مذهب روی آوردند تا درون مایه اخلاقی آثار خود را از مذهب بگیرند. تولستوی به ویژه به عنوان مدافع اولیه اعتراض های بدون خشونت و نیز طرف دار مهاتما گاندی رهبر سیاسی و روحانی هند شناخته شد. داستایفسکی در مسائلی همچون بی ایمانی، گناه، رنج و امکان رستگاری در گیر شد و رمان های عظیم او از جمله جنایت و مکافات ( ۱۸۶۶ – تور روسیه ) و برادران کامازوف از این موضوعات سرشار بودند.
تولستوی در سال ۱۸۸۰ پس از مطالعه رمان خانه اموات ( ۱۸۶۲ – تور روسیه ) اثر داستایفسکی در نامه ای به یک دوست نوشت: ” در ادبیات مدرن و حتی در آثار پوشکین کتابی بهتر از این ندیده ام. اگر داستایفسکی را ملاقات کردی به او بگو که من به او عشق می ورزم . ” در سال ۱۸۸۱ ، پیش از آنکه ملاقاتی بین دو نویسنده برنامه ریزی شود ، داستایفسکی ناگهان در گذشت و تولستوی تا ۸۲ سالگی زنده ماند و در ایستگاه کوچک راه آهن پس از سال ها جدایی از همسرش در گذشت. " تور روسیه "
پس از تولستوی ، نویسنده ی مستعد دیگری با نام آنتوان چخوف ظهور کرد. چخوف پزشکی بود که علاوه بر پرداختن به حرفه ی پزشکی برای تامین مخارج خود و خانواده اش داستان می نوشت و طراحی می کرد. چخوف تولستوی را در سال ۱۸۹۵ ملاقات کرد و بدین ترتیب این دو نفر با یکدیگر دوست شدند ؛ تولستوی داستان های چخوف را تحسین می کرد و می گفت : ” چخوف در نثر همچون پوشکین است ” . اما چخوف همچنین می دانست که او باید مسیر خود را بپیماید. شهرت چخوف در غرب به دلیل اجرای چهار نمایش نامه ی او کاکائی ، دائیوانیا ، سه خواهر و باغ آلبالو است.
تور روسیه
صداهای قرن بیستم
در دوران کمونیسم ادبیات و آثار ادبی رسمی و غیر رسمی – همانند هنر های تجسمی – رشد کرد شمار زیادی از نویسندگان روسی مهاجرت کردند ، این حادثه غم انگیز و شکستی قابل درک برای آنان بود که در خاک روسیه باقی مانده بودند. سال ها تبعید ، حبس و آزار و اذیت زندگی نویسندگان را به اندازه ی کافی دشوار ساخته بود که بتوانند به نوشتن انتقادی درباره ی تجربه ی اتحاد شوروی بپردازند.
کنترل بر نویسندگان و آثار آنان به آرامی در اواخر دهه پنجاه و دهه شصت میلادی در دوران حکومت خروشچف کاهش یافت. در این دوره الکساندر سولژنیتسین aleksandr solzhenitsyn وضعیت موجود در اردوگاه های استالینم را در رمان مشهور خود با عنوان یک روز از زندگی ایوان دنیسوویچتوصیف کرد. گرچه مقام های اتحاد جماهیر شوروی به او اجازه دادند تا جایزه ی نوبل سال ۱۹۷۰ را بپذیرد ، سه سال بعد او تبعید شد ( او به اختیار خود تا همین اواخر در تبعیدگاه مانده بود ) . دیگر برندگان روسی جایزه ی نوبل ادبیات عبارتند از ایوان بونین ( ۱۹۳۳ – تور روسیه ) ، بوریس پاسترناک ( ۱۹۵۸ ) ، میخاییل شولوخوف ( ۱۹۶۵ – تور روسیه ) و یوزف برودسکی ( ۱۹۸۶ ).
تور روسیه – الکساندر سولژنیتسین aleksandr solzhenitsyn
موتنع رسمی پیش روی ادبیات و نویسندگان معاصر در دوران حکومت گورباچف محو شدند. کتاب هایی که پیشتر ممنوع بودند ، در این دوران در دسترس خوانندگان قرار گرفت. مجلات ادبی در تیراژ میلیونی به چاپ رسیدند و جوایز ادبی تازه پدید آمدند. افق ادبی امروز در روسیه باز و گسترده است. همچون دیگر بخش های هنر ، صداهای جدیدی ظهور یافته اند که آماده اند مخاطبان فراوان و با احساس را با یکدیگر مرتبط سازند.
تاریخ امپراتوری روسیه قسمت ۱۸ از ۲۰
روسیه
تور روسیه
سفر به روسیه
Russia
هنر و سنت روسیه – قسمت پنجم – تور روسیه
تور روسیه
هنر و سنت روسیه – قسمت پنجم – تور روسیه
سینمای روسیه
… اما هنر جدید فیلم سازی از سوی حزب کمونیست مورد حمایت قرار می گرفت. بنابراین ” دوران طلایی ” سینمای شوروی که مشهورترین فیلم های صامت در آن دوران ساخته شد – از جمله فیلم رزمناو پوتمکین ساخته سرگئی آیزنشتاین ( ۱۹۴۸ – ۱۹۸۹ – تور روسیه ) – به سرعت نابود شد ، چرا که کارگردانان فیلم مجبور بودند سیاست های رسمی کمونیسیتی را در آثار خود منعکس سازند. سبک آیزنشتین بر این پایه قرار داشت که قدرت سینما در چگونگی بازسازی جهان از طریق تدوین و منتاژ فیلم تهفته است و نه در توانایی آن برای ثبت واقعیت.
سینمای روسیه – فیلم رزمناو پوتمکین – Battleship Potemkin
استالین ، که از سوی دیگر از نیروی تصاویر بر عموم مردم تاثیر گذار بود ، تحت تاثیر قرار گرفته بود ، تاکید می کرد که رئالیسم سوسیالیستی تنها شیوه پذیرفته شده برای صنعت فیلم دولتی است. با وجود این محدودیت ها فیلم الکساندر نوسکی ( ۱۹۳۸ – تور روسیه ) آیزنشتاین به باور پروکوفیف به موفقیت دست یافت و هنوز به عنوان یکی از بزرگ ترین فیلم های جنگی در همه ی دوران ها ارزشمند است. تور روسیه
پس از مرگ استالین ، دوره تازه و پر شوری در فیلم سازی آغاز شد. در دهه ی هفتاد میلادی سینمای اتحاد جماهیر شوروی بر خود می بالید چرا که بالاترین سرانه ی تماشاگر را در اختیار داشت. آندری تارکوفسکی ( ۱۹۸۶ – ۱۹۳۲ / تور روسیه ) کارگردان با ساخت هفت فیلم ، از جمله آندری روبلف ( ۱۹۶۹ – تور روسیه ) که زندگی و کشمکش های هنری نقاش بزرگ شمایل را به عنوان موضوع بر گزیده بود ، شهرتی جهانی کسب کرد. در دهه هشتاد گروه جدیدی از کارگردانان روسی از جمله نیکیتا میخالوف مشهور ، در صف مقدم فیلم سازی قرار گرفتند ، و فیلم های خلاقانه و پر شور را به جهانیان عرضه کردند. این کارگردانان آزاد بودند تا روسیه را به عنوان موضوع برگزینند و نکات انتقادی در تاریخ این کشور را بررسی کنند.
تور روسیه
سرگی دیاگیلف ( ۱۹۲۹ – ۱۸۷۲ – روسیه )
سرگی دیاگلف یکی از بانیان همه فن حریف هنر نه تنها نمایشگاه های نقاشی تکان دهنده برگزار می کرد، بلکه به برگزاری کنسرت ، اپرا و باله می پرداخت ، و با استعداد ترین هنرمندان عصر خود – از جمله رقصنده ها ، موسیقیدان ها ، طراحان رقص ، طراحان صحنه و لباس – را گرد هم می آورد و به صورتی بی نظیر به همکاری وا می داشت. / تور روسیه
دیاگیلف که فرزند یک افسر ارتش بود ، در خانواده ای فرهنگی رشد کرد. در خانه ی پدری کتاب و هنر و موسیقی او را احاطه کرده بود. گرچه در رشته ی حقوق موفق بود ، اما به موسیقی بیشتر توجه می کرد. در سال ۱۸۹۹ دیاگیلف به تاسیس نشریه ای همری کمک کرد و در ایمپریال تئاتر برای ” طرح های خاص ” مقامی به دست آورد .
سرگی دیاگیلف ( ۱۹۲۹ – ۱۸۷۲ – تور روسیه )
ار سال ۱۹۰۶ به بعد دیاگیلف نمایشگاه هایی ترتیب داد که علاقهه ی وسیع او را به نقاشی ، موسیقی ، رقص و طراحی ارضا می کرد. گروه برجسته و تاثیرگذار باله او با عنوان بالت روسس در سال ۱۹۰۹ در پاریس و در سال ۱۹۱۱ در لندن به اجرای برنامه پرداخت. او مجموعه ای از باله های بدیع و جنجالی را به همراه ایگور استراوینسکی آهنگ ساز روی صحنه برد که این مجموعه شامل مرغ آتش در سال ۱۹۱۰ ، پتروچکا در سال ۱۹۱۱ و آیین بهار در سال ۱۹۱۳ است.
دیگر آهنگ سازانی که دیاگلف با آن ها کار کرد عبارتند از : دبئسی ، راول و پروکوفیف . او همچنین از نقاشان مشهور همچون بنویس ، باکست ، ماتیس ، پیکاسو و باراک دعوت کرد تا به طراحی صحنه و لباس برای آثار او بپردازند. گئورگ بالانخین ( ۱۹۸۳ – ۱۹۰۴ . تور روسیه ) ، یکی از شاگردان دیاگلف به ایالات متحده مهاجرت کرد و به یکی از مهم ترین طراحان رقص تبدیل شد.
تور روسیه
گسترش ادبیات – روسیه
در سال ۱۹۹۷ کتاب هایی خود یاری در میان پرطرفدارترین کتاب های روسیه قرار داشتند ، گزیده های آثار زیکموند فروید و رمان های معمایی نیز از جمله کتاب های پر فروش بودند. اما ادبیات کلاسیک روسیه هنوز هم در میان کتاب خوانان روسیه طرفداران بسیاری دارد. بسیاری از مردم در غرب و دیگر نقاط جهان از طریق ترجمه ی ادبیات روسیه برای نخستین بار با فرهنگ آن کشور آشنا شده اند.
در سراسر قرون وسطایی و آغاز دوران نوین ، ادبیات عامه شامل قصه ها و آواز های حماسی رشد می کرد و پایه و اساس طرح های نوسندگان آینده را فراهم می ساخت. اما ادبیات روسیه در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به بالاترین سطح دستاورد های ادبی دست یافت. تور روسیه
اشعار الکساندر پوشکین ( ۱۸۳۷ – ۱۷۹۹ – تور روسیه ) آغاز گر دوران درخشان ادبیات روسیه بود. آثار وی به ویژه از لحاظ درون مایه و شخصیت پردازی تاثیری عمیق بر ادبیات و هنر داشت. یک مورخ موسیقی به توصیف این نکته می پردازد که آهنگ سازان روسیه چگونه در صد سال بعدی بر اساس داستان ها ، اشعار و نمایش نامه های پوشکین آهنگ می ساختند. به گفته ی او به نظر می رسد برتری ادبی پوشکین قدرت نبوغ ملی مردم روسیه را اثبات می کند.
هنر و سنت روسیه – قسمت پنجم – الکساندر پوشکین
پوشکین که در خانواده ای اشرافی در مسکو متولد شده بود در سی و هفت سالگی در گذشت ، او در زندگی کوتاه خود بیش از هفتصد قطعه شعر و دیگر آثار ادبی آفرید. شعر روایی او با عنوان سوار برنزی The Bronze Horseman – 1833 اغلب به عنوان نتیجه دیدگاه پیچیده پوشکین درباره ی مردم روسیهو سرنوشت آن ها تلقی می شود. دیگر آثار برجسته ی او عبارتند از : رمان منظوم یوگنی اونگین ( ۱۸۳۰ – ۱۸۲۳ | تور روسیه ) و نمایش تراژیک بوریس گاندونوف ( ۱۸۲۵ ) که بر اساس شخصیت های واقعی شکل گرفت و بعد ها به عنوان دورنمایه اپرای موسورگسکی مورد استفاده قرار گرفت.
یک نواختی ، تعادل و سادگی زبان پوشکین نشان گر او به زبان روسی است. پوشکین در نامه ای در سال ۱۸۲۳ می نویسد : ” دوست ندارم نزاکت اروپایی ها و ظرافت فرانسوی ها را به زبان بیفزایم . خشکی و سادگی بهتر با هم هماهنگ می شوند. ”
تاریخ امپراتوری روسیه قسمت ۱۷ از ۲۰
روسیه
تور روسیه
سفر به روسیه
Russia
هنر و سنت روسیه – قسمت چهارم – تور روسیه
تور روسیه
هنر و سنت روسیه – قسمت چهارم
تور روسیه
موسیقی کلاسیک و باله
آثار اصیل اپرای روسیه ، موسیقی و باله صحنه ی تئاتر سن پترزبورگ را در جشنواره ی شب های سفید که هر تابستان در هفته های آخر ماه ژوئن برگزار می شود ، به تسخیر خود در می آورند. شهرت همیشگی این رپتوار عظیم به نهاد های فرهنگی ، همچون بالشوی بالت کمک می کند تا بی آنکه ریشه های خود را از دست بدند ، پیشرفت کنند.
قدمت بسیاری از این آثار کلاسیک به قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ، دوران دستاوردهای برجسته در هنر باز می گردد. موسیقی دان ها میخاییل گلینکا ( ۱۸۵۷ – ۱۸۰۴ – تور روسیه ) را ارج می نهند. وی که به تحصیل اپرا و موسیقی در ایتالیا و آلمان پرداخته بود ، برای تصنیف آهنگ هایی هماهنگ با روح سرزمین مادری خود به روسیه باز گشت. زندگی برای تزار نام اپرایی است که بر اساس داستان زندگی دهقان روسی ساخته شده که زندگی اولین تزار رومانف را نجات داد. این اپرا در سال ۱۸۳۶ برای نخستین بار اجرا شد ، پس از این اجرا دربار حقوق کلانی برای گلینکا در نظر گرفت و فرصت های تازه ی بسیاری برای او پدید آمد.
این اپرا اساسا روایط روسی فرم ایتالیایی آن بود که ملودی های بومی روسیه در بر می گرفت . گرچه گلینکا زندگی بی نظمی داشت ، اما او اپرای دیگری نیز ساخت. این اپرا از پنج بخش ارکستری ، کر ، موسیقی مجلسی و پیانو و آواز های بسیاری تشکیل شده بود. اثر او به اساس کار دیگر آهنگ سازان بزرگ تبدیل شد ، که پس از او به تارسخ غنی روسیه و سنت های بومی به عنوان منبع الهام می نگریستند. تور روسیه
جانشین گلینکا میلی بالاکریف ( ۱۹۱۰ – ۱۸۳۶ – تور روسیه ) و چهار همکار او سزار گوئی ( ۱۹۱۸ – ۱۸۳۵ ، تور روسیه ) ، مادست موسورگسکی ( ۱۸۸۱ – ۱۸۳۹ – تور روسیه ) ، نیکولای ریمسکی – کورساکف ( ۱۹۰۸ – ۱۸۴۴ | تور روسیه ) و الکساندر بورودین ( ۱۸۸۷ – ۱۸۳۳ – تور روسیه ) بودند. آن ها به همراه ولادیمیر استاسوف منتقد یک گروه مطالعاتی موسیقی در سن پترزبورگ تشکیل دادند که به عنوان گروه قدرتمند شناخته شد. با وجود تفاوت در سبک های موسیقی ، آن ها با مردم روسیه احساس هم دردی می کردند و به دنبال ایجاد موسیقی ملی با تفاوت های هر منطقه بودند.
آنتوان روبینشتاین ( ۱۸۹۴ – ۱۸۲۹ - تور روسیه ) پیانیست برجسته در سال ۱۸۶۲ نخستین کنسرواتور روسیه را در سن پترزبورگ پایه گذاری کرد ، برادر او نیکلای روبینشتاین ( ۱۸۸۱ – ۱۸۳۵ ) کنسرواتنوری در مسکو در سال ۱۸۶۶ تاسیس کرد. نخستین فارغ التحصیل کنسرواتور سن پترزبورگ کسی جز پیوتر چایکوفسکی ( ۱۸۹۳ – ۱۸۴۱ – تور روسیه ) نبود که آثار گسترده ی او در حوزه ی موسیقی آوازی ، ارکستری ، مجلسی ، باله و اپرایی در سراسر جهان مشهور است.
کنسرواتور مسکو سرگی راخمانینوف ( ۱۹۴۳ – ۱۸۷۳ ) را پرورش داد که در کنار دیگر دستاورد های خود منابع جدیدی برای موسیقی پیانوی روسی پدید آورد. ایگور استراوینسکی ( ۱۹۷۱ – ۱۸۸۲ – تور روسیه ) تاثیری به سزا در موسیقی قرن بیستم داشت ، و صداها و تکنیک های جدیدی بر اساس ریتم های چند گانه ، هارمونی چند گانه ، تن های چند گانه و سبک های ارکستری ایجاد کرد.
سرگی پروکوفیف ( ۱۹۵۳ – ۱۸۹۱ ) به دلیل علاقه اش به فرم های کلاسیک به یک نورمانتیک تبدیل شد. موسیقی او به موسیقی برامز شباهت داشت. در حالی که دیمیتری شوستاکوویچ ( ۱۹۷۵ – ۱۹۰۶ ) که در دوران بحرانی حکومت استالین می زیست ، آهنگ های خود را بر اساس آنچه امروز سنت کلاسیکروسیه نام دارد و با ارتباط آثار بورودین ، موسورکسکس ، چایکوفسکی و گلینکا تصنیف می کرد.
روسیه
تور روسیه – موسیقی کلاسیک و باله – شب های سفید
تور روسیه
هنرهای نمایشی
تکامل باله روسی به شدت به رشد روسی مرتبط بود . رقصندگان باله نخستین بار در روسیه در دوران سلطنت آنا Anna ( که از سال ۱۷۳۰ تا ۱۷۴۰ برروسیه حکومت می کرد. ) و الیزانت که از سال ۱۷۴۱ تا ۱۷۶۲ حکومت کرد ) به عنوا بخشی از اعضای دربار آموزش دیدند. شارل دیدلو رقصنده و طراح رقص فرانسوی در سال ۱۸۱۱ گروهی متشکل از ۱۱۴ رقصنده ی باله در سن پترزبورگ تشکیل داد . این گروه به سرعت شکوفا شد و به سنت عظیم باله را پایه گذاری کرد. فلسفه ی دیدلو این بود که رقص باید به شعر مجسم تبدیل شود. این باور امروز هم پا برجاست. تور روسیه
در میان پنج سالن نمایشی که دربار امپراتوری آن ها را حفظ کرده بود ( دو سالن در مسکو ، سه سالن در سن پترزبورگ ) سالن نمایش و باله مارینسکی ایمپریال در سن پترزبورگ مورد توجه خاص قرار داشت . زیبای خفته ، دریاچه ی قو و فندق شکن اثر چایکوفسکی از جمله مشهورترین باله های روسیه هستند که در دهه ۱۸۹۰ ، دهه ی رقص پردازی باشکوه توسط ماریوس پتیپا ( ۱۹۱۰ – ۱۸۱۸ – تور روسیه ) و دستیارش لف ایوانف ( ۱۹۰۱ – ۱۸۳۴ ) دراین سالن روی صحنه رفتند.
تور روسیه – هنرهای نمایشی
پس از بازنشستگی پتیپا در سال ۱۹۰۳ جریان های تازه ای در سن پترزبورگ به سرپرستی میخاییل فوکین ( ۱۹۴۲ – ۱۸۸۰ ) ، رقصنده و رقص پرداز جوان و مربی جدید باله مارینسکی ظهور یافت. بالتس روسس به عنوان موسسه ای مستقل از سوی سرگی دیاگیلف ( ۱۹۲۹ – ۱۸۷۲ ) تاسیس شد. وی رقصندگان را از مسکو و سن پترزبورگ به پاریس و لندن می برد و کیفیت کار رقصندگان بزرگ روسی از جمله آنا پاولووا ( ۱۹۳۱ – ۱۸۸۱ ) ، تامارا کارساوینا ( ۱۹۷۸ – ۱۸۸۵ ) و واسلاو نیژینسکی ( ۱۹۵۰ – ۱۸۸۹ ) را ارتقا می بخشید.
جوش و خروش هنری چشگیر اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در روسیه موجب ظهور کنستانتین سرگیویچ استانیسلاوسکی شد که تئاتر هنریمسکو را در سال ۱۸۹۸ پایه گذاری کرد. شیوه آموزش نمایش استانیسلاوسکی بر پایه ی سه اصل قرار داشت غ احترام به اهداف نویسنده ، آموزش دقیق برای تحلیل و بیان صادقانه ی شخصیت و تبعیت از اجرای فردی در گروه.تزئینات صحنه در نمایش های او ساده و واقع گرایانه بودند. تئاتر هنری مسکو اغلب سفر های خارجی ترتیب می داد تا نمایش احساسات درونی را به دیگر نقاط جهان عرضه دارد.
آشوب و نا آرامی های جنگ جهانی اول و انقلاب روسیه به این دوران شور و نشاط و خلاقیت پایان بخشید. گرچه مردم روسیه در دوره های بسیاری با انواع گوناگون سانسور زندگی کرده بودند ، اما سانسور حکومت کمونیستی به ویژه خشن و طاقت فرسا بود. دست اندرکاران هنر روسیه که از مذهب و حقایق تاریخ خود دور بودند ، با گونه های تبلیغاتی هنر محدود شده بودند. هنرمندانی که از هماهنگی سر باز می زدند طرد می شدند و از نظر مادی و معنوی در مضیقه قرار می گرفتند. این امکان وجود داشت که هنرمندانی که یک سال مورد عنایت حکومت بودند سال بعد خود را مطرود بیابند.
تاریخ امپراتوری روسیه قسمت ۱۶ از ۲۰
۱- روسیه
۲- تور روسیه
۳- سفر به روسیه
۴- Russia
هنر و سنت روسیه – قسمت سوم – تور روسیه
تور روسیه
در قسمت پیشین هنر و سنت روسیه ( قسمت دوم ) به درک شمایل ها و هنر سکولار پرداختیم. در این قسمت به ادامه قسمت پیشین برای علاقمندان به تور روسیه و کشور روسیه می پردازیم
هنر در قرن بیستم – تور روسیه
رئالیسم روسی در اواخر قرن نوزدهم راهی به سوی طغیان مدرنیسم و جنبش های منشعب از آن در اوایل قرن بیستم پدید آورد. در این دوران نسلی از هنرمندان ممتاز از جمله واسیلی کاندینسکی ( ۱۹۴۴ – ۱۸۶۶ – تور روسیه ) ، میخاییل وروبل ( ۱۹۱۰ – ۱۸۵۶ – تور روسیه ) ، کاسیمیر مالویچ ( ۱۹۳۵ – ۱۸۷۸ / تور روسیه ) ، و مارک شاگال ( ۱۹۸۵ – ۱۸۸۷ – تور روسیه ) ظهور کردند .
هنر شوروی در انزوا رشد کرد ، این روند از دهه سی میلادی آغاز شد و کم و بیش تا دهه هشتاد ادامه یافت ؛ در این دوران هنر زیر فشارهای سیاسی و بوالهوسی های فردی تزار های فرهنگی قرار داشت. جدایی دردناکی میان هنر شوروی و هنر معاصر وجود داشت ، هنری که از سوی دولت مورد حمایت بود و هنری که خارج از کانال های دولتی پدید می آمد ، از هم بسیار فاصله داشتند. امروز این فاصله از میان رفته است و هنرمندان روس بار دیگر در سطح بین المللی مطرح شده اند. امروزه برنامه های تبادل فرهنگی با کشور های خارجی ، نمایشگاه های بین المللی ، همایش هایی درباره ی هنر معاصر ، برنامه های آموزشی برای مدیران موزه ها و برنامه های ایجاد انجمن های هنرمندان ، و پوشش رسانه ای از جمله اقدامات رایج در روسیه هستند.
بیشتر گالری های هنر معاصر در مسکو قرار دارند : در دیگر شهر ها تنها چند گالری خصوصی وجود دارند و تقریبا هیچ بازار فروش آثار هنری معاصر در این شهر ها به چشم نمی خورد. وزارت فرهنگ روسیه به منظور دستیابی استان های دور افتاده ی روسیه به هنر های تجسمی ، از برگزاری جشنواره های سالانه هنر های معاصر در این استان ها حمایت می کند. بودجه ای ویژه برای موزه هایی که میزبانی این جشنواره ها را بر عهده دارند ، در نظر گرفته شده تا آثار این جشنواره ها را برای مجموعه های خود خریداری کنند.
هنر و سنت روسیه .
تور روسیه
رئالیسم سوسیالیستی
پس از یک دوره ایجاد فشار در دهه بیست میلادی علیه هنرمندان پیشتاز ، یا هنرمندان پیش گام تجربی ، دولت کمونیست در سال ۱۹۳۲ جنبش هایی رقیب رئالیسم سوسیالیستی را که سبک مورد تاییدش بود ، از میان برد. رئالسیم سوسیالیستی بر پایه ی این فرضیه قرار داشت که هنر می تواند جامعه را تعالی بخشد ، یا حتی آن را دگرگون سازد. بر اساس همین فرضیه رئالیسم سوسیالیستی به سبک غالب نقاشی ، معماری و نمایش تبدیل شد. ” رئالیسم” واقعا به معنای ” ایدئالیسم ” بود . همه ی هنرمندان موظف بودند به مارکسیسم – لنینیسم اعتقاد داشته باشند و از اهداف حزب کمونیست حمایت کنند. برخی این جنبش ها را چنین توصیف می کردند : ” شیوه ی تحسین رهبران ما به شکلی که خود متوجه این تحسین شوند. ” – تور روسیه
رایج ترین فرم رئالیسم سوسیالیستی تولید پوستر ها به تعداد بسیار با تصاویر ساده و واضح با هدف ایجاد پیشرفت در مردم عادی یا آموزش آنان بود. در دهه بیست میلادی هنرمندان پوستر ساز موضع خود را از شعار های انقلابی به سلامت عمومی و وسایل آموزشی تغییر دادند. در دهه سی پوستر ها مسائل مربوط به صنعتی شدن را مطرح می کردند. در طول جنگ جهانی دوم پوستر ها به مسائل سیاست خارجی و دفاعی می پرداختند. گرچه احتمالا تلویزیون از قدرت پیام های پوستر ها کاست اما این ابزار در پایان دوران کمونیسم بار دیگر احیا شد. در دهه هشتاد میلادی از پوستر ها برای افشا کردن بوروکراسی فاسد و جلب توجه مردم نسبت به جنایات دوران استالین استفاده می شد.
سفر به روسیه
هنرهای مردمی
دیدارکنندگان از روسیه معمولا در جستجوی هنر های سنتی روسیه و صنایع دستی این کشور و نیز خرید آثار هنری معاصر هستند. هنر های کنده کاری روی چوب ، سفال گری ، آثار لاک الکلی ، بافندگی و سوزن دوزی ، تنها چند نمونه از هنرهایی هستند که دهقانان به منظور سرگرمی یا بالا بردن درآمد ناچیز خود در منزل به آن می پردازند. به کار گیری خیال انگیز مواد زینتی زیبا به این اشیا جذابیت خاص می بخشند. هنر مردمی منطقه قفقاز در بر گیرنده ی فرش و قالی هایی با بافت مشهور ، پارچه بافی ، ساخت گردن بند ، سفال گری و سوزن دوزی است. ( تور روسیه )
تور روسیه – Matryoshka doll
فرهنگ مردم همچنین سنت غنی داستان گویی و آواز را دربر می گیرد. حماسه های مردمی که با عنوان بیلینی مشهورند نیمی به صورت آواز و نیمی به صورت گفتاری از سوی دو گروه اجرا می شوند ؛ یکی از این گروه ها کنترپوان دیگری را به صورت بداهه می نوازد. در قدیم آواز ها و رقص ها به وسیله ی بازیگران روستایی حرفه ای از یک روستا به روستایی دیگر منتقل می شدند.
این بازیگران در دوره های گوناگون به استخدام دربار روسیه نیز در می آمدند. در دوران کمونیسم ، موسیقی و رقص سنتی به دلیل نظارت دقیق دولتی بی روح و تضعیف شد. امروز گروه های بومی آن گونه که گزارش جدید نیویورک تایمز عنوان می دارد : ” می خوانند و می رقصند و آواز های قدیمی روستایی را زمزمه می کنند. ” این گروه ها نه تنها ملودی های قدیمی فراموش شده و رقص های بومی پیچیده را احیا می کنند ، بلکه همچنین تاریخروستایی روسیه را زنده می سازند.
تاریخ امپراتوری روسیه قسمت ۱۵ از ۲۰
روسیه | تور روسیه | سفر به روسیه | Russia
هنر و سنت روسیه – قسمت دوم – تور روسیه
تور روسیه
هنر و سنت روسیه – قسمت دوم
تور روسیه
درک شمایل ها
شمایل ها را غالبا بر قالب های چوبی نقاشی می کردند و آن را با لوکاس ، ترکیبی از گچ ، کتان ، روغن و چسبی که از استخوان و پوست تاسماهی به دست می آمد ، می پوشاندند. برگی طلایی که در پس زمینه کار قرارر داشت بر غنا و درخشندگی کار می افزود و پوششی محافظ از روغن جوشیده تخم کتان سایه روشنی طلایی به سراسر نقاشی می بخشید ( قدیمی ترین شمایل باقی مانده متعق به اواخر قرن دهم تا دوازدهم در کیف در برگیرنده دیوار نگاره ها و موزائیک هاست – تور روسیه ). جالب اینکه در این شمایل تنها منبع نور از قدیس سرچشمه می گیرد ، آن گونه که یک مورخ در دایره المعارف کمبریج توصیف می کند هدف از قرار دادن نور در این قسمت نمایش نور نیافریده ی خداوند است.
هنر و سنت روسیه – قسمت دوم
معمولا شمایل های کلیسا بر دیوار مرتفع کنار محراب قرار داشتند. این دیوار با نام دیوار شمایل شناخته می شود که مانع نمادین و مرز میان دو جهان ، جهان معنوی و مادی است. در کلیساهای قرن پانزدهم این دیوارر ها در برگیرنده ی گروه بندی خاصی از شمایل هاست ، که جایگاه های مشخصی برای اهداف خاصی دارند. آن گونه که آرتور ویس در کتاب خود با عنوان مسکو و ریشه های فرهنگ روسیه می نویسد : این شمایل ها به انجیل برای مردم تبدیل شدند.
شمایل ها فقط در کلیساها نیستند. در منزل شخصی ، شمایل ها اغلب در هر اتاق در بالای هر تخت قرار دارند ، یا حتی در انبار های علوفه و اصطبل ها شمایلی را برای نگهبانی از دام ها به دیوار می آویزند. دیگر شمایل ها در خیابان ها برای مسافران نصب می شوند ، هنوز هم شمایل های دیگری در مراسم مذهبی و باشکوه در نبرد ها هم می شوند.
روسیه
هنر سکولار – تور روسیه
نخستین جاذبه گردشگری فدراسیون روسیه برای مردم روسیه و دیدار کنندگان خارجی موزه آرمیتاژ ( هرمیتاژ ) در سن پترزبورگ است که در سه ساختمان قرار دارد :
کاخ زمستانی ( منزل خانواده ی سلطنتی تا سال ۱۹۱۷ – تور روسیه ) ، آرمیتاژ کوچک و آرمیتاژ بزرگ . آثاری که در موزه قرار دارند بسیار زیادند : به ویژه مشهورترین این آثار مجموعه ی تاریخ روسیه ، دوران پیش از تاریخ ( از جمله بقایای اسکیت ها – تور روسیه ) ، بیزانس و هنر آسیای مرکزی ، هنر غربی و آثار باستانی شرقی و کلاسیک هستند. ساختمان های موزه آرمیتاژ خود با معماری داخلی و ویژگی های چشمگیرشان توجه زیادی را به خود جلب می کنند.
تور روسیه
موزه آرمیتاژ – تور روسیه
هنر سکولار در دوران پتر کبیر آغاز شد ، در این دوران مکتب نقاشی مهم روسیه ظهور یافت. هنرمندان خارجی در دربار سن پترزبورگ به کار اشتغال داشتند ، و هنرمندان روسی به خارج از کشور اعزام می شدند تا در رشته ی نقاشی در کارگاه های پاریس ، آمستردام ، آنتروپ و فلورانس به تحصیل در رشته ی نقاشی بپردازند. آکادمی سلطنتی هنر در سال ۱۷۵۷ در سن پترزبورگ تاسیس شد و می کوشید استاندارهای اروپایی جهان شمول را پدید آورد.
از میان گروه نقاشان بی تجربه ی دوران پتر کبیر ، سه نقاش برجسته ظهور یافتند : ایوان نیکیتین ( ۱۷۴۱ – ۱۶۹۰ – تور روسیه ) ، آلکسی آنتروپوف ( ۱۷۹۵ – ۱۷۱۶ ) و آندری ماتویف ( ۱۷۳۹ – ۱۷۰۱ – تور روسیه ) .شاید به دلیل تاثیر نقاشی شمایل ، هنرمندان روسی در به تصویر کشیدن پرتره مهارت داشتند و در این رشته سر آمد دیگران بودند. سوزان ماسی مورخ فرهنگی می نویسد : ” نقاشان روسی می کوشیدند پرتره هایی که می کشند نه تنها با سوژه ها شباهت فیزیکی داشته باشند بلکه سعی می کردند تا روح آنان را بدون پرداختن به ویژگی های کمتر مثبت آنان به نمایش بگذارند.
Alexander F Langeron – تور روسیه
هنرمندان بزرگ دوران کاترین کبیر که به نقاشی پرتره می پرداختند عبارتند از : دیمیری لویتسکی ( ۱۸۲۲ – ۱۷۳۵ – تور روسیه ) و ولادیمیر بوروویکوفسکی ( ۱۸۲۵ – ۱۷۵۷ ). پرتره بوروویکوفسکی از کاترین مسن که همراه سگ خود به شکلی غیر رسمی و صمیمانه بود ، به شدت بر پرتره های بعدی خانواده ی سلطنتی تاثیر گذاشت. ایوان آرگونوف ( ۱۸۰۲ – ۱۷۲۷ ) و میخاییل شیبانوف ( که پس از سال ۱۷۸۹ در گذشت – تور روسیه ) به دلیل نقاشی پرتره های دهقانان مشهورند. آنان برای نخستین بار لحظاتی از مراسم ازدواج و دیگر مراسم رعایا را ثبت کردند.
تور روسیه – کاترین مسن که همراه با سگ خود
در قرن نوزدهم هنر روسیه هم زمان با جنبش های غالب اروپایی از جمله کلاسیک ، رومانتیک و رئالیسم پیشرفت کرد. یکی از نخستین نقاشان روسیهکه اعتباری بین المللی کسب کرد کارل بریولوف ( ۱۸۷۷ – ۱۷۹۸ – تور روسیه ) بود. وی یکی از اعضای آکادمی بولونیا ، میلان ، پارما و فلورانس و دریافت کننده ی نشان افتخار پاریس بود. بریولوف علاوه بر آفرینش پرتره های عالی خود ، به سوژه های تاریخی و اساطیری نیز می پرداخت که یکی از گرایش های اصلی نقاشی قرن نوزدهم بود.
دو نقاش دیگری که به نقاشی پرتره می پرداختند ، ارست کیپرنسکی ( ۱۸۵۷ – ۱۷۷۶ | تور روسیه ) بودند که هر دو رعیت زاده بودند. در حالی که کیپرنسکی نقاشی هایی از اشراف خلق می کرد که به دلیل تفکرآمیز بودن و انرژی ختلصشان ارزشمند بودند ، تروپینین مردم عادی را به عنوان سوژه بر می گزید و با علاقه و همدردی آن ها را نقاشی می کرد. الکسی ونتسیانوف ( ۱۸۴۷ – ۱۷۸۰ – تور روسیه ) با پیروی از تروپینین زندگی آرام و بدون تغییر دهقانان روسی را در مناظری که مستقیم و به دقت مشاهده کرده بود ، به تصویر می کشید. در اواسط قرن نوزدهم ، هنرمندان به موضوع هایی همچون نابرابری زنان و ضعف اشراف می پرداختند.
تاریخ امپراتوری روسیه قسمت ۱۴ از ۲۰